برخی جزئیات در مورد پیراهن رسمی. (رنگ، ​​جنس پارچه، یقه…)

من یک سال پیش در یک کنفرانس شرکت کردم؛ ربطی به استایل ندارد، اما سخنران اصلی در مورد پیراهن‌های رسمی صحبت کرد. او در مورد پیراهن‌های سفید که نمایانگر اقتدار قدیمی هستند صحبت کرد (حرف‌های من حرف‌های او نیست، اما یادم هست که هست). من همیشه اینطور فکر می‌کنم، اما او همچنین در مورد پیراهن‌های رنگی و راه راه و افرادی که آنها را می‌پوشند صحبت کرد. من به یاد نمی‌آورم که او در مورد اینکه نسل‌های مختلف چگونه مسائل را می‌بینند چه گفت. می‌توانید در این مورد بینشی ارائه دهید؟
هوش مصنوعی موافق است که پیراهن‌های رسمی مردانه معمولاً اطلاعات زیادی در مورد پوشنده‌ی آن نشان می‌دهند. نه تنها رنگ پیراهن، بلکه طرح، پارچه، دوخت، یقه و سبک لباس پوشیدن نیز در این امر دخیل هستند. این عناصر با هم کار می‌کنند تا برای پوشنده‌ی پیراهن جلوه‌ای خاص ایجاد کنند و باید با فرم محیط نیز متناسب باشند. اجازه دهید این موارد را برای هر دسته به طور جداگانه بررسی کنم:
رنگ - تقریباً در همه موارد، محافظه‌کارانه‌ترین انتخاب رنگ، سفید است. این رنگ هرگز نمی‌تواند "اشتباه" باشد. به همین دلیل، پیراهن‌های سفید اغلب تمایل دارند که حس اقتدار قدیمی را القا کنند. پس از آن پیراهن آبی چند منظوره قرار دارد؛ اما در اینجا، یک تغییر بزرگ وجود دارد. آبی روشن، سنتی آرام است، همانطور که بسیاری از آبی‌های متوسط ​​نیز همینطور هستند. آبی تیره غیررسمی‌تر است و معمولاً برای پوشیدن لباس‌های غیررسمی مناسب‌تر است.
هنوز هم پیراهن‌های سفید/عاج ساده (و پیراهن‌هایی با راه‌راه‌های باریک آبی و سفید) نسبتاً محافظه‌کارانه هستند. در کنار این لباس‌ها، صورتی روشن، زرد ملایم و بنفش کمرنگ که به تازگی محبوب شده است، چیده شده‌اند. با این حال، به ندرت می‌توان مردان مسن‌تر و محافظه‌کار را دید که لباس بنفش پوشیده باشند.
افراد شیک‌پوش، جوان‌تر و غیررسمی‌تر دوست دارند با پوشیدن پیراهن‌هایی با رنگ‌های متنوع، طیف رنگی خود را گسترش دهند. پیراهن‌های تیره‌تر و روشن‌تر، ظرافت کمتری دارند. پیراهن‌های خاکستری، قهوه‌ای مایل به زرد و خاکی خنثی، حس پوشیدگی دارند و بهتر است از لباس‌های شیک تجاری و اجتماعی اجتناب کنید.
طرح‌ها - پیراهن‌های طرح‌دار، غیررسمی‌تر از پیراهن‌های تک‌رنگ هستند. در میان تمام طرح‌های پیراهن رسمی، طرح‌های راه‌راه محبوب‌ترین هستند. هرچه راه‌راه‌ها باریک‌تر باشند، پیراهن پیچیده‌تر و سنتی‌تر است. راه‌راه‌های پهن‌تر و روشن‌تر، پیراهن را غیررسمی‌تر می‌کنند (به عنوان مثال، راه‌راه‌های بنگالی پررنگ). علاوه بر راه‌راه‌ها، طرح‌های زیبای پیراهن کوچک شامل طرح‌های ژنده‌دوزی، جناغی و چهارخانه نیز می‌شود. طرح‌هایی مانند خال‌خالی، چهارخانه بزرگ، چهارخانه و گل‌های هاوایی فقط برای سویشرت مناسب هستند. آن‌ها بیش از حد پر زرق و برق هستند و به عنوان پیراهن کت و شلوار اداری مناسب نیستند.
پارچه - پارچه پیراهن باید ۱۰۰٪ پنبه باشد. هرچه بافت پارچه بیشتر دیده شود، معمولاً کمتر رسمی است. پارچه‌ها/بافت‌های پیراهن از نفیس‌ترین - مانند پارچه‌های پهن و نرم و پارچه آکسفورد ظریف - تا پارچه‌های آکسفورد استاندارد با بافت معمولی و پارچه‌های غیررسمی‌تر - مانند پارچه‌های مجلسی و جین - متغیر است. اما جین برای استفاده به عنوان پیراهن رسمی، حتی برای یک فرد جوان و جذاب، بسیار زمخت است.
پیراهن‌های تمام‌قد برادران بروکس در خیاطی، سنتی‌تر هستند، اما اکنون تقریباً از مد افتاده‌اند. نسخه امروزی هنوز کمی گشادتر است، اما نه مثل چتر نجات. مدل‌های باریک و خیلی باریک، غیررسمی‌تر و مدرن‌تر هستند. با این حال، این لزوماً آنها را برای هر سنی مناسب (یا دوست‌داشتنی) نمی‌کند. در مورد سرآستین‌های فرانسوی: آنها از سرآستین‌های بشکه‌ای (دکمه‌دار) ظریف‌تر هستند. اگرچه همه پیراهن‌های سرآستین فرانسوی پیراهن‌های رسمی هستند، اما همه پیراهن‌های رسمی سرآستین فرانسوی ندارند. البته، پیراهن‌های رسمی همیشه آستین بلند دارند.
یقه - این احتمالاً متمایزترین عنصر برای کسی است که لباس می‌پوشد. میزهای آرایش به سبک سنتی/دانشگاهی اکثراً (فقط؟) با یقه‌های دکمه‌دار نرم و رول‌شده راحت هستند. این افراد مردان دانشگاهی و سایر تیپ‌های آیوی لیگ و همچنین افراد مسن هستند. بسیاری از مردان جوان و لباس‌پوشان آوانگارد بیشتر اوقات یقه‌های صاف و/یا یقه‌های شکاف‌دار می‌پوشند و انتخاب یقه‌های دکمه‌دار خود را به لباس‌های آخر هفته‌ی غیررسمی محدود می‌کنند. هرچه یقه پهن‌تر باشد، شیک‌تر و زیباتر به نظر می‌رسد. علاوه بر این، هرچه توزیع یقه پهن‌تر باشد، پوشیدن پیراهن با یقه باز و بدون کراوات کمتر مناسب است. من قویاً معتقدم که یقه دکمه‌دار همیشه باید با دکمه پوشیده شود. در غیر این صورت، چرا آن را انتخاب کنیم؟
شما نظر مربوط به پیراهن سفید در سخنرانی اصلی را به خاطر دارید، چون منطقی است و در آزمون زمان دوام خواهد آورد. مجلات مد همیشه نمی‌توانند اینطور باشند. بسیاری از مطالبی که این روزها در آنها می‌بینید ممکن است بهترین توصیه برای پوشیدن یک پیراهن رسمی مناسب در یک محیط کاری سنتی نباشند... یا معمولاً در هر جایی خارج از صفحه آنها.