Wraz z rozwojem włókien chemicznych na szeroką skalę, pojawia się coraz więcej ich odmian. Oprócz włókien ogólnych, pojawiło się wiele nowych odmian, takich jak włókna specjalne, włókna kompozytowe i włókna modyfikowane. Aby ułatwić zarządzanie produkcją i analizę produktów, niezbędna jest naukowa identyfikacja włókien tekstylnych.
Identyfikacja włókien obejmuje identyfikację cech morfologicznych oraz identyfikację właściwości fizycznych i chemicznych. Do identyfikacji cech morfologicznych powszechnie stosuje się obserwację mikroskopową.
Istnieje wiele metod identyfikacji właściwości fizycznych i chemicznych, takich jak metoda spalania, metoda rozpuszczania, metoda barwienia odczynników, metoda temperatury topnienia, metoda ciężaru właściwego, metoda dwójłomności, metoda dyfrakcji rentgenowskiej i metoda spektroskopii absorpcyjnej w podczerwieni itp.
1.Metoda obserwacji mikroskopowej
Podstawową metodą identyfikacji różnych włókien tekstylnych jest obserwacja morfologii podłużnej i poprzecznej włókien pod mikroskopem, często wykorzystywana do określania kategorii włókien. Włókna naturalne charakteryzują się specyficznym kształtem, który można poprawnie zidentyfikować pod mikroskopem. Na przykład włókna bawełny są płaskie w kierunku podłużnym, mają naturalny skręt, okrągły przekrój poprzeczny i centralną jamę. Wełna jest skręcona w kierunku podłużnym, ma łuski na powierzchni i okrągły lub owalny przekrój poprzeczny. Niektóre wełny mają rdzeń pośrodku. Juta ma poziome węzły i pionowe paski w kierunku podłużnym, przekrój poprzeczny jest wielokątny, a środkowa jama jest duża.
2.Metoda spalania
Jedna z powszechnych metod identyfikacji włókien naturalnych. Ze względu na różnice w składzie chemicznym włókien, różnią się również ich właściwości spalania. Włókna celulozowe i białkowe można rozróżnić na podstawie łatwości spalania, termoplastyczności, zapachu wydzielanego podczas spalania oraz właściwości popiołu po spaleniu.
Włókna celulozowe, takie jak bawełna, konopie i wiskoza, palą się szybko w kontakcie z płomieniem i palą się nadal po opuszczeniu płomienia, wydzielając zapach palącego się papieru i pozostawiając niewielką ilość miękkiego, szarego popiołu. Włókna białkowe, takie jak wełna i jedwab, palą się powoli w kontakcie z płomieniem i opuszczają płomień. Następnie palą się powoli, wydzielając zapach palących się piór, a po spaleniu pozostawiają czarny, chrupiący popiół.
| typ włókna | blisko płomienia | w płomieniach | zostaw płomień | zapach spalenizny | Pozostałość |
| Włókno Tencel | Brak topnienia i kurczenia się | szybko się spalać | nie przestawaj płonąć | spalony papier | szaro-czarne popioły |
Włókno modalne | Brak topnienia i kurczenia się | szybko się spalać | nie przestawaj płonąć | spalony papier | szaro-czarne popioły |
| włókno bambusowe | Brak topnienia i kurczenia się | szybko się spalać | nie przestawaj płonąć | spalony papier | szaro-czarne popioły |
| Włókno wiskozowe | Brak topnienia i kurczenia się | szybko się spalać | nie przestawaj płonąć | spalony papier | niewielka ilość białawego popiołu |
| włókno poliestrowe | obkurczanie stopione | Najpierw topienie, potem palenie, a potem kapanie roztworu | może przedłużyć pieczenie | specjalny aromat | Szklista, ciemnobrązowa, twarda kula |
3.Metoda rozpuszczania
Włókna rozróżnia się na podstawie rozpuszczalności różnych włókien tekstylnych w różnych środkach chemicznych. Jeden rozpuszczalnik może często rozpuścić wiele włókien, dlatego stosując metodę rozpuszczania do identyfikacji włókien, konieczne jest ciągłe wykonywanie różnych testów rozpuszczania rozpuszczalnika, aby potwierdzić rodzaj zidentyfikowanych włókien. Metoda rozpuszczania Podczas identyfikacji mieszanych składników produktów mieszanych, jeden rozpuszczalnik może być użyty do rozpuszczenia włókien jednego składnika, a następnie inny rozpuszczalnik może być użyty do rozpuszczenia włókien drugiego składnika. Ta metoda może być również stosowana do analizy składu i zawartości różnych włókien w produktach mieszanych. Gdy stężenie i temperatura rozpuszczalnika są różne, rozpuszczalność włókna jest inna.
Identyfikowane włókno można umieścić w probówce, wstrzyknąć do niego odpowiedni rozpuszczalnik, wymieszać bagietką szklaną i obserwować jego rozpuszczanie. Jeśli ilość włókien jest bardzo mała, próbkę można również umieścić na wklęsłym szkiełku podstawowym o wklęsłej powierzchni, skropić rozpuszczalnikiem, przykryć szkiełkiem podstawowym i obserwować bezpośrednio pod mikroskopem. Stosując metodę rozpuszczania do identyfikacji włókien, należy ściśle kontrolować stężenie rozpuszczalnika i temperaturę ogrzewania, a także zwracać uwagę na szybkość rozpuszczania włókien. Zastosowanie metody rozpuszczania wymaga dokładnego zrozumienia różnych właściwości chemicznych włókien, a procedury kontroli są złożone.
Istnieje wiele metod identyfikacji włókien tekstylnych. W praktyce nie można zastosować jednej metody, ale do kompleksowej analizy i badań potrzebnych jest kilka metod. Procedura systematycznej identyfikacji włókien polega na naukowym połączeniu kilku metod identyfikacji.
Czas publikacji: 06.10.2022