Чӣ тавр нигоҳдорӣ ва шустани матоъҳои тиббиро барои истифодаи дарозмуддат

Ман ҳамеша қадамҳои асосиро риоя мекунам, то матоъҳои тиббиро дар ҳолати беҳтарин нигоҳ доранд.

• Ман истифода мебарам ашустани либоси тиббй дастурбарои дақиқ.
• Бартараф кардани доғҳо ба ман барои нигоҳдорӣ кӯмак мекунадматои бехатарӣ барои либоси тиббӣ.
• Маслиҳатҳои нигоҳубини матоъро скраб мекунадваба матоъхои беморхона чй тавр нигохубин кардан лозим астичозат дихед умри уро дароз кунамматоъҳои иҷроиш барои скрабҳо.

Роҳҳои асосӣ

• Дастак истифода мешавадматоъхои тиббйбодиққат ва онҳоро дар халтаҳои мӯҳрдор нигоҳ доред, то паҳншавии микробҳоро пешгирӣ кунед ва ҳамаро бехатар нигоҳ доред.
• Матоъҳои тиббиро бишӯедпас аз ҳар истифода бо истифода аз маводи шустушӯй нарм, доғҳоро зуд тоза кунед ва тамғакоғазҳои нигоҳубинро риоя кунед, то матоъро тоза ва мустаҳкам нигоҳ доред.
• Матоъҳои тозаро дар ҷои хушк ва хунук, дур аз нури офтоб нигоҳ доред ва барои нигоҳ доштани гигиена ва намуди касбӣ мунтазам онҳоро барои фарсудашавӣ тафтиш кунед.

Қадам ба қадам нигоҳубини матоъҳои тиббӣ

Амалҳои фаврӣ пас аз истифода

Вақте ки ман истифодаи матоъҳои тиббиро ба итмом мерасонам, ман ҳамеша қадамҳои қатъии назорати сироятро риоя мекунам, то ҳамаро бехатар нигоҳ доранд ва умри либоси худро дароз кунам. Ин аст он чизе ки ман дарҳол мекунам:

1. Ман матоъҳои истифодашуда ё олудашударо бо ҳаракати ҳарчи камтар идора мекунам. Ин барои пешгирии паҳншавии микробҳо ба ҳаво кӯмак мекунад.
2. Ман ҳеҷ гоҳ ҷомашӯии ифлосро дар ҷое, ки он истифода мешуд, ба навъҳо ҷудо намекунам ё дағар намекунам. Ба ҷои ин, ман онро мустақиман ба халтаи қавӣ ва нокифоя мегузорам.
3. Ман боварӣ ҳосил мекунам, ки халта маҳкам баста шуда, тамғакоғаз ё ранг карда шудааст, аз ин рӯ ҳама медонанд, ки дар он ашёи олудашуда мавҷуд аст.
4. Агар ҷомашӯӣ тар бошад, ман халтаи тобоварро истифода мебарам, то рехта нашавад.
5. Ҳангоми коркарди матоъҳои ифлос ман ҳамеша дастпӯшак ва либоси муҳофизатӣ мепӯшам.
6. Ман мунтазири ҷудо кардани ҷомашӯӣ ҳастам, то он даме, ки он шуста шавад, ки ин маро аз микробҳо муҳофизат мекунад.

Маслиҳат:Ҳеҷ гоҳ ҷомашӯии ифлоси фуҷурро ба ҷӯйбор напартоед. Ҳамеша халтаҳои пӯшида истифода баред, то ҳама чизро дар худ нигоҳ доред.

Ин қадамҳо кӯмак мекунанд, ки ҳаво, рӯи замин ва одамонро аз ифлосшавӣ эмин нигоҳ доранд ва боварӣ ҳосил кунед, ки матоъҳои тиббӣ барои тозакунии дуруст омодаанд.

Дастурҳо барои шустани матоъҳои тиббӣ

Ман баъди хар смена матоъхои тиббии худро мешуям. Ин онҳоро тоза нигоҳ медорад ва хатари паҳншавии микробҳоро коҳиш медиҳад. Ин аст реҷаи шустани ман:

• Ман доғҳоро фавран табобат мекунам. Барои хун ва ё дигар доғҳои сафеда, ман бо оби хунук шуста, он ҷоро хушхӯю доғ мекунам. Ман ҳеҷ гоҳ дағал намекунам, зеро ин метавонад доғро амиқтар ба матоъ тела диҳад.
• Барои доғҳои сахт, ба монанди ранг ё йод, ман пеш аз шустани доғдор ё хамираи содаи нонпазӣ истифода мекунам.
• Ман як шустушӯи нарм ва сафедкунандаро интихоб мекунам, махсусан барои скрабҳои ранга. Ин рангҳоро равшан ва матоъро мустаҳкам нигоҳ медорад.
• Ман аз нармкунакҳои вазнини матоъ худдорӣ мекунам, махсусан дар матоъҳои зиддимикробӣ ё ба моеъ тобовар, зеро онҳо метавонанд хосиятҳои махсуси маводро кам кунанд.
• Ман матоъҳои тиббии худро дар ҳарорати 60 ° C (тақрибан 140 ° F) мешуям, агар имконпазир бошад. Ин ҳарорат аксари бактерияҳоро бидуни осеб ба матоъ мекушад. Барои пахта, ман метавонам ҳарорати боз ҳам баландтарро истифода кунам, аммо бароиполиэстер ё омехтаҳо, Ман то 60 ° C мемонам.
• Ман ҳеҷ гоҳ мошини ҷомашӯиро аз ҳад зиёд бор мекунам. Ин кафолат медиҳад, ки ҳар як ашё дуруст тоза карда шавад ва фарсудашавиро коҳиш медиҳад.

Шарҳ:Ман ҳамеша пеш аз шустан тамғаи нигоҳубинро тафтиш мекунам. Риояи дастурҳои истеҳсолкунанда барои пешгирӣ кардани коҳиш, пажмурдашавӣ ё вайроншавӣ кӯмак мекунад.

Хушк кардан ва дарзмол кардани матоъхои тиббй

Хушк кардан ва дарзмол кардан ба мисли шустан муҳим аст. Ман ҳангоми имкон бо ҳаво хушк кардани матоъҳои тиббии худро афзалтар медонам. Хушккунии ҳаво нарм аст ва барои дарозтар нигоҳ доштани матоъ кӯмак мекунад. Хушккунии мошин метавонад зарар расонад, ба монанди тарқишҳо ё пӯст, махсусан дар матоъҳои дорои рӯйпӯшҳои махсус ё қабатҳои интиқолдиҳанда.

Агар ман бояд хушккунакро истифода барам, ман гармии пастро интихоб мекунам ва ҳангоми хушк шудан матоъҳоро хориҷ мекунам. Ин аз ҳад зиёд гармиро пешгирӣ мекунад ва зарари нахро коҳиш медиҳад.

Ҳангоми дарзмолкунӣ ман ҳароратро вобаста ба намуди матоъ танзим мекунам:

• Барои омехтаҳои полиэстер ё полиэстер-пахта, ман гармии паст то миёнаро истифода мебарам. Ман матоъро аз дарун дарзмол мекунам ва барои бартараф кардани доғҳо буғ ё матои намиро истифода мебарам.
• Барои пахта, ман гармии баландтарро бо буғ истифода мебарам.
• Ман ҳеҷ гоҳ дарзмолро дар як ҷой хеле дароз намемонам ва ҳама ороишҳо ё ҷойҳои ҳассосро бо дастмол мепӯшам.

Маслиҳат:Агар шумо дар бораи таҳаммулпазирии гармии матоъ боварӣ надошта бошед, дарзмолро ҳамеша дар дарзҳои пинҳон санҷед.

Нигох доштан ва ташкили матоъхои тиббй

Нигоҳдории дуруст матоъҳои тиббиро тоза ва барои истифода омода нигоҳ медорад. Ман ҳамеша матоъҳои тозаро аз чанг, хошок ва ҷомашӯии ифлос ҷудо, бастабандӣ ва нигоҳ медорам. Ман як ҳуҷра ё ҷевони махсусро барои либосҳои тоза ва либос истифода мекунам.

• Ман матоъҳои тозаро дар аробаҳо ё контейнерҳои махсус мекашонам, ки ҳар рӯз бо оби гарм ва маводи шустушӯии нейтралӣ тоза мекунам.
• Ман пардаҳои муҳофизатиро дар аробаҳо тоза нигоҳ медорам, то ифлос нашавад.
• Ман матоъҳоро дар ҷои хунук, хушк ва хуб вентилятсияшуда, дур аз нури бевоситаи офтоб ва намӣ нигоҳ медорам. Ин қолаб, зардшавӣ ва шикастани матоъро пешгирӣ мекунад.
• Ман захираи худро мегардонам, то ашёҳои кӯҳна аввал истифода шаванд, ки ин барои пешгирии зарари нигоҳдории дарозмуддат кӯмак мекунад.

Шарҳ:Нигоҳдории нодуруст метавонад боиси шикастан, пажмурда ё қолаб шудани матоъ гардад. Тоза ва хушк нигоҳ доштани ҷойҳои нигоҳдорӣ барои дарозмуддати матоъ муҳим аст.

Мулоҳизаҳои махсус барои матоъҳои тиббӣ

Баъзе матоъҳои тиббӣ дорои хусусиятҳои махсус мебошанд, ба монанди қабатҳои зиддимикробӣ ё ба моеъ тобовар. Онҳо ба нигоҳубини иловагӣ ниёз доранд, то сифатҳои муҳофизатии худро нигоҳ доранд.

Ман ҳам диққат медиҳамсертификатхои матоъ, ба монанди стандартҳои AAMI ё ASTM. Ин сертификатҳо ба ман мегӯянд, ки матоъ то чӣ андоза муҳофизат мекунад ва маро дар интихоби усулҳои дурусти нигоҳубин роҳнамоӣ мекунад. Барои матоъҳои дубора истифодашаванда, ман дастурҳои касбии шустушӯ ва стерилизатсияро риоя мекунам. Барои матоъҳои якдафъаина, ман онҳоро як маротиба истифода мебарам ва онҳоро дуруст партов мекунам.

Маслиҳат:Ҳамеша матоъҳои дубора истифодашаванда ва якдафъаинаро ҷудо кунед ва ҳеҷ гоҳ матоъҳои ба оташ тобовар ё зиддимикробӣ бо ҷомашӯии муқаррарӣ шӯед.

Бо риояи ин қадамҳо, ман матоъҳои тиббии худро тоза, бехатар ва дарозмуддат нигоҳ медорам.

Донистани кай иваз кардани матоъҳои тиббӣ

Нишонаҳои фарсудашавӣ

Ман либос ва либосҳои худро зуд-зуд тафтиш мекунам, ки оё онҳо бояд иваз карда шаванд. Ман ҷойҳои борик, дарзҳои фарсуда, сӯрохиҳо ва рангҳои пажмурдаро меҷӯям. Ин мушкилот нишон медиҳанд, ки матоъ қувваи худро гум кардааст ва шояд маро ва беморони маро муҳофизат карда наметавонад. Стандартҳои саноатӣ мӯҳлати муқаррарии скрабҳои тиббиро муқаррар намекунанд, аммо ман мефаҳмам, ки истифодаи зуд-зуд маънои онро дорад, ки ман одатан онҳоро дар давоми як сол иваз кардан лозим аст. Сифати мавод ва чӣ қадар вақт пӯшидан ва шустани он низ муҳим аст.Омехтаҳои полиэстерӣ дарозтар давом мекунандназар ба пахтай соф, аз ин ру, ман инхоро хангоми имкон интихоб мекунам. Ман қадамҳои нигоҳубини дурустро риоя мекунам, ба монанди ҷудо кардан, шустан дар ҳарорати дуруст ва нигоҳ доштани ашёи тоза дар ҷои хушк. Ин одатҳо ба ман кӯмак мекунанд, ки умри матоъҳои тиббии худро дароз кунам.

Маслиҳат:Ман ҳамеша пеш аз ҳар смена скрабҳо ва либосҳои худро тафтиш мекунам. Агар ман ашк ё фарсудашавии вазнинро бинам, ман онҳоро барои иваз кардан ҷудо мекунам.

Аз даст додани гигиена ё намуди зоҳирии касбӣ

ман инро медонамматоъхои тиббии вайроншуда ё доғдорметавонад беморон ва кормандонро зери хатар гузорад. Чизҳои фарсуда ё дарида метавонанд бактерияҳо, занбӯруғҳо ё вирусҳоро нигоҳ доранд, ки метавонанд боиси сироят шаванд. Ман аз истифодаи матоъҳои дорои доғҳо, сӯрохҳо ё осеби дигар худдорӣ мекунам, зеро онҳо ҳатто пас аз шустан хуб тоза карда наметавонанд. Ман инчунин мушоҳида мекунам, ки доғҳо ва рангорангӣ маро камтар касбӣ нишон медиҳанд. Беморон интизоранд, ки кормандони соҳаи тиб либоси тозаву озода пӯшанд. Ман тозакунакҳои доғҳои рангаро истифода мебарам ва скрабҳои худро алоҳида мешуям, то онҳо тару тоза нигоҳ доранд. Ман ҳеҷ гоҳ бевосита ба скрабҳои худ атр ё лосьон намемолам, зеро онҳо метавонанд доғҳои сахтро ба вуҷуд оранд. Ман скрабҳои худро танҳо дар вақти корӣ мепӯшам ва пас аз смена онҳоро нигоҳ медорам. Ин қадамҳо ба ман кӯмак мекунанд, ки намуди тоза ва касбӣ нигоҳ дорам.

Ман ҳамеша протоколҳои ҷомашӯӣ ва дастурҳои истеҳсолкунандаро риоя мекунам. Вақте ки матоъҳои тиббии ман дигар ба стандартҳои гигиенӣ ё намуди зоҳирӣ мувофиқат намекунанд, ман онҳоро фавран иваз мекунам.

Ман бо иҷрои ин қадамҳо матоъҳои тиббии худро дар ҳолати беҳтарин нигоҳ медорам:

1. Ман пас аз ҳар истифода скрабҳоро мешуям ва доғҳоро зуд табобат мекунам, то зарари доимиро пешгирӣ кунад.
2. Ман ашёҳои тозаро дар ҷои хушк нигоҳ медорам ва онҳоро зуд-зуд барои фарсудашавӣ тафтиш мекунам.

• Тартиби нигоҳубини пайваста барои коҳиш додани хатари сироят ва нигоҳ доштани касбии либоси ман кӯмак мекунад.

Саволҳои зиёд такрормешуда

Чанд маротиба ман бояд скрабҳои тиббии худро бишӯям?

I скрабҳои маро бишӯедбаъди хар смена. Ин онҳоро тоза нигоҳ медорад ва хатари паҳншавии микробҳоро дар ҷои корам кам мекунад.

Оё ман метавонам шустагарро дар матоъҳои тиббии ранга истифода барам?

канорагирӣ мекунамшустагарй дар матоъхои ранга. Шустагарӣ метавонад боиси пажмурда ва заиф шудани мавод гардад.

• Ман ба ҷои он доғ тозакунандаи рангро истифода мебарам.

Агар скрабҳои ман хурд шаванд, ман бояд чӣ кор кунам?

Ман ин қадамҳоро иҷро мекунам, то коҳиши минбаъдаро пешгирӣ кунам.