دریافت بودجه عمومی به ما فرصت بیشتری می دهد تا به ارائه محتوای با کیفیت بالا ادامه دهیم.لطفا از ما حمایت کنید
دریافت بودجه عمومی به ما فرصت بیشتری می دهد تا به ارائه محتوای با کیفیت بالا ادامه دهیم.لطفا از ما حمایت کنید
همانطور که مصرف کنندگان لباس های بیشتری خریداری می کنند، صنعت مد سریع با استفاده از نیروی کار ارزان و استثمارگرانه و فرآیندهایی که برای محیط زیست مضر است برای تولید انبوه لباس های مد رونق می گیرد.
از طریق تولید پوشاک و پوشاک، مقدار زیادی گازهای گلخانه‌ای به اتمسفر منتشر می‌شود، منابع آب تخلیه می‌شوند و مواد شیمیایی، رنگ‌ها، نمک‌ها و فلزات سنگین سرطان‌زا در آبراه‌ها ریخته می‌شوند.
UNEP گزارش می دهد که صنعت مد 20 درصد از فاضلاب جهانی و 10 درصد از انتشار کربن جهانی را تولید می کند که بیشتر از همه پروازهای بین المللی و کشتیرانی است.هر مرحله از ساخت لباس بار محیطی زیادی را به همراه دارد.
سی‌ان‌ان توضیح داد که فرآیندهایی مانند سفید کردن، نرم‌کردن یا ضدآب کردن یا ضد چروک کردن لباس‌ها نیاز به درمان‌ها و درمان‌های شیمیایی مختلفی روی پارچه دارند.
اما بر اساس داده های برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد، رنگرزی منسوجات بزرگترین مقصر در صنعت مد و دومین منبع بزرگ آلودگی آب در جهان است.
رنگرزی لباس ها برای به دست آوردن رنگ های روشن و پرداخت، که در صنعت مد سریع رایج است، به آب و مواد شیمیایی زیادی نیاز دارد و در نهایت در رودخانه ها و دریاچه های اطراف ریخته می شود.
بانک جهانی 72 ماده شیمیایی سمی را شناسایی کرده است که در نهایت به دلیل رنگرزی منسوجات وارد آبراه ها خواهند شد.تصفیه فاضلاب به ندرت تنظیم یا نظارت می شود، به این معنی که برندهای مد و صاحبان کارخانه ها غیرمسئول هستند.آلودگی آب به محیط زیست محلی کشورهای تولید کننده لباس مانند بنگلادش آسیب رسانده است.
بنگلادش با فروش پوشاک به هزاران فروشگاه در ایالات متحده و اروپا، دومین صادرکننده بزرگ پوشاک در جهان است.اما آبراه های کشور سال هاست که توسط کارخانه های پوشاک، نساجی و کارخانه های رنگرزی آلوده شده است.
مقاله اخیر CNN تأثیر آلودگی آب را بر ساکنان محلی نزدیک بزرگترین منطقه تولید پوشاک بنگلادش نشان داد.ساکنان گفتند که آب های فعلی "سیاه تیره" و "بدون ماهی" است.
مردی به سی‌ان‌ان گفت: «بچه‌ها اینجا مریض خواهند شد» و توضیح داد که دو فرزند و نوه‌اش «به خاطر آب» نمی‌توانند با او زندگی کنند.
آب حاوی مواد شیمیایی می تواند گیاهان و جانوران را در آبراه ها یا نزدیک آن بکشد و تنوع زیستی اکوسیستم های این مناطق را از بین ببرد.مواد شیمیایی رنگرزی نیز تاثیر قابل توجهی بر سلامت انسان دارند و با سرطان، مشکلات گوارشی و تحریک پوست مرتبط هستند.زمانی که از فاضلاب برای آبیاری محصولات کشاورزی و آلودگی سبزیجات و میوه ها استفاده می شود، مواد شیمیایی مضر وارد سیستم غذایی می شود.
مردم دستکش یا صندل ندارند، پابرهنه هستند، ماسک ندارند و در مناطق شلوغ از مواد شیمیایی یا رنگ های خطرناک استفاده می کنند.آنها مانند کارخانه های تولید عرق هستند.»
تحت فشار مصرف‌کنندگان و گروه‌های حامی مانند آگروهو، دولت‌ها و برندها به دنبال پاکسازی آبراه‌ها و تنظیم تصفیه آب رنگ‌زا هستند.در سال های اخیر، چین سیاست های حفاظت از محیط زیست را برای مبارزه با آلودگی رنگ های نساجی معرفی کرده است.در حالی که کیفیت آب در برخی مناطق به طور قابل توجهی بهبود یافته است، آلودگی آب همچنان یک مشکل برجسته در سراسر کشور است.
حدود 60 درصد لباس ها حاوی پلی استر هستند که پارچه ای مصنوعی از سوخت های فسیلی است.طبق گزارش های صلح سبز، انتشار دی اکسید کربن پلی استر در لباس ها تقریباً سه برابر بیشتر از پنبه است.
لباس‌های مصنوعی وقتی مکرر شسته می‌شوند، میکروالیاف (میکروپلاستیک‌ها) را می‌ریزند که در نهایت آبراه‌ها را آلوده می‌کنند و هرگز تجزیه نمی‌شوند.گزارش سال 2017 توسط اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) تخمین زده است که 35٪ از تمام میکروپلاستیک های موجود در اقیانوس ها از الیاف مصنوعی مانند پلی استر می آیند.میکروفیبر به راحتی توسط موجودات دریایی بلعیده می شود، وارد سیستم غذایی انسان و بدن انسان می شود و ممکن است حامل باکتری های مضر باشد.
به ویژه، مد سریع با انتشار مداوم روندهای جدید در لباس های بی کیفیت که مستعد پارگی و پاره شدن هستند، ضایعات را تشدید کرده است.تنها چند سال پس از تولید، مصرف کنندگان لباس هایی را که در نهایت در زباله سوز یا محل دفن زباله قرار می گیرند دور می اندازند.به گفته بنیاد الن مک آرتور، هر ثانیه یک کامیون زباله پر از لباس سوزانده یا به محل دفن زباله فرستاده می شود.
نزدیک به 85 درصد از منسوجات در محل دفن زباله‌ها قرار می‌گیرند و تا 200 سال طول می‌کشد تا مواد تجزیه شوند.این نه تنها اتلاف عظیم منابع مورد استفاده در این محصولات است، بلکه آلودگی بیشتری را با سوزاندن لباس ها یا انتشار گازهای گلخانه ای از محل های دفن زباله آزاد می کند.
حرکت به سمت مد زیست تخریب پذیر، رنگ های سازگار با محیط زیست و پارچه های جایگزین را ترویج می کند که می توانند بدون صدها سال تجزیه شوند.
در سال 2019، سازمان ملل متحد اتحاد مد پایدار را برای هماهنگ کردن تلاش‌های بین‌المللی برای مهار اثرات زیست‌محیطی صنعت مد راه‌اندازی کرد.
کری سامرز، موسس و مدیر عملیات جهانی Fashion Revolution، به WBUR گفت: «راه‌های بسیار خوبی برای به دست آوردن لباس‌های جدید بدون خرید لباس‌های جدید وجود دارد.ما می توانیم استخدام کنیم.میتونیم اجاره کنیمما می توانیم تبادل نظر کنیم.یا می‌توانیم روی لباس‌های تولید شده توسط صنعتگران سرمایه‌گذاری کنیم که تولید آن نیازمند زمان و مهارت است.»
دگرگونی کلی صنعت مد سریع می‌تواند به پایان دادن به عرق‌فروشی‌ها و شیوه‌های کاری استثمارگرانه کمک کند، سلامت و محیط زیست جوامع تولید لباس را بهبود بخشد، و به کاهش مبارزه جهانی علیه تغییرات آب و هوایی کمک کند.
در مورد اثرات زیست محیطی صنعت مد و راه های کاهش آن بیشتر بخوانید:
این طومار را امضا کنید و از ایالات متحده بخواهید قانونی را تصویب کند که تمام طراحان، تولیدکنندگان و فروشگاه های لباس را از سوزاندن کالاهای مازاد و فروش نرفته منع می کند!
برای محتوای بیشتر حیوانات، زمین، زندگی، غذای گیاهی، سلامتی و دستور العمل که روزانه ارسال می شود، لطفاً در خبرنامه سیاره سبز مشترک شوید!در نهایت، دریافت بودجه عمومی به ما فرصت بیشتری می‌دهد تا به ارائه محتوای باکیفیت به شما ادامه دهیم.لطفا با کمک مالی از ما حمایت کنید!
راه حل های آینده حسابداری برای صنعت مد صنعت مد یک صنعت بسیار حساس است زیرا بر درک عمومی متکی است.تمامی فعالیت ها و اقدامات شما مشمول سانسور خرد از جمله مدیریت مالی خواهد بود.مسائل جزئی مدیریت مالی یا حسابداری ممکن است یک برند جهانی سودآور را تضعیف کند.به همین دلیل است که حسابداری Rayvat راه حل های حسابداری حرفه ای و سفارشی را برای صنعت مد ارائه می دهد.اکنون برای دریافت خدمات حسابداری سفارشی، بسیار شخصی و مقرون به صرفه برای کارآفرینان صنعت مد با ما تماس بگیرید.


زمان ارسال: ژوئن-22-2021