این کار با اسپندکس آغاز شد، یک آناگرام هوشمندانهی «انبساط» که توسط شیمیدان دوپونت، جوزف شیورز، توسعه داده شد.
در سال ۱۹۲۲، جانی وایسمولر به خاطر بازی در نقش تارزان در فیلم تارزان به شهرت رسید. او در کمتر از یک دقیقه، شنای آزاد ۱۰۰ متر را در ۵۸.۶ ثانیه به پایان رساند و دنیای ورزش را شوکه کرد. هیچ کس اهمیتی نمیداد یا متوجه نمیشد که او چه نوع لباس شنایی پوشیده است. این لباس از جنس کتان ساده است. این لباس در تضاد کامل با لباس پیشرفتهای است که کالب درکسل آمریکایی پوشیده بود و در المپیک توکیو در ۴۷.۰۲ ثانیه مدال طلا را از آن خود کرد!
البته، در طول ۱۰۰ سال، روشهای تمرینی تغییر کردهاند، اگرچه وایسمولر بر سبک زندگی تأکید دارد. او پیرو پرشور رژیم غذایی گیاهی، تنقیه و ورزش دکتر جان هاروی کلوگ شد. درسل گیاهخوار نیست. او گوشت چرخکرده دوست دارد و روز خود را با یک صبحانه پرکربوهیدرات شروع میکند. تفاوت واقعی در تمرین است. درکسل آموزش شخصی تعاملی آنلاین را با دستگاههای پاروزنی و دوچرخههای ثابت انجام میدهد. اما شکی نیست که لباس شنای او نیز تفاوت ایجاد میکند. البته نه به ارزش ۱۰ ثانیه، اما وقتی شناگران برتر امروزی با کسری از ثانیه از هم فاصله دارند، پارچه و سبک لباس شنا بسیار مهم میشود.
هر بحثی در مورد فناوری لباس شنا باید با معجزه اسپندکس آغاز شود. اسپندکس یک ماده مصنوعی است که میتواند مانند لاستیک کش بیاید و به طرز جادویی به شکل اولیه خود بازگردد. اما برخلاف لاستیک، میتوان آن را به شکل الیاف تولید کرد و به صورت پارچه بافت. اسپندکس یک آناگرام هوشمندانه «انبساط» است که توسط جوزف شیفر، شیمیدان دوپونت، تحت راهنمایی ویلیام چاچی، که به خاطر اختراع سلفون ضد آب با پوشش مواد با لایهای از نیتروسلولز مشهور است، توسعه داده شد. نوآوری در لباس ورزشی هدف اصلی شیورز نبود. در آن زمان، کمربندهای ساخته شده از لاستیک بخش رایجی از لباس زنانه بودند، اما تقاضا برای لاستیک کم بود. چالش، توسعه یک ماده مصنوعی بود که بتوان از آن به عنوان جایگزین برای کمربند استفاده کرد.
دوپونت پلیمرهایی مانند نایلون و پلیاستر را به بازار معرفی کرده و تخصص گستردهای در سنتز ماکرومولکولها دارد. شیورز با سنتز «کوپلیمرهای بلوکی» با بخشهای الاستیک و سفت متناوب، اسپندکس تولید میکند. همچنین شاخههایی وجود دارد که میتوانند برای «اتصال عرضی» مولکولها برای ایجاد استحکام استفاده شوند. نتیجه ترکیب اسپندکس با پنبه، کتان، نایلون یا پشم، مادهای است که الاستیک و راحت برای پوشیدن است. از آنجایی که بسیاری از شرکتها شروع به تولید این پارچه کردند، دوپونت برای نسخه اسپندکس خود با نام «لیکرا» درخواست ثبت اختراع داد.
در سال ۱۹۷۳، شناگران آلمان شرقی برای اولین بار لباس شنای اسپندکس پوشیدند و رکوردها را شکستند. این ممکن است بیشتر به استفاده آنها از استروئیدها مربوط باشد، اما باعث میشود که تجهیزات رقابتی اسپیدو تغییر کند. این شرکت که در سال ۱۹۲۸ تأسیس شد، یک تولیدکننده لباس شنا مبتنی بر علم است که در لباسهای شنای "Racerback" خود، پنبه را با ابریشم جایگزین میکند تا مقاومت را کاهش دهد. اکنون، با الهام از موفقیت آلمان شرقی، اسپیدو به پوشش اسپندکس با تفلون روی آورده و برآمدگیهای کوچک V شکل مانند پوست کوسه را روی سطح آن ایجاد کرده است که گفته میشود تلاطم را کاهش میدهد.
تا سال ۲۰۰۰، این لباس به یک لباس تمام بدن تبدیل شد که مقاومت را بیشتر کاهش میداد، زیرا مشخص شد که آب محکمتر از مواد لباس شنا به پوست میچسبد. در سال ۲۰۰۸، پنلهای پلیاورتان که به صورت استراتژیک قرار داده شده بودند، جایگزین پلیتترافلوئورواتیلن شدند. مشخص شد که این پارچه که اکنون از لیکرا، نایلون و پلیاورتان تشکیل شده است، کیسههای هوای کوچکی را به دام میاندازد که شناگران را شناور میکند. مزیت این پارچه این است که مقاومت هوا کمتر از مقاومت آب است. برخی از شرکتها سعی میکنند از لباسهای پلیاورتان خالص استفاده کنند زیرا این ماده هوا را به طور بسیار موثری جذب میکند. با هر یک از این «پیشرفتها»، زمان کاهش و قیمتها افزایش مییابد. اکنون یک لباس با فناوری پیشرفته ممکن است بیش از ۵۰۰ دلار قیمت داشته باشد.
اصطلاح «محرکهای فنی» به واژگان ما هجوم آورد. در سال ۲۰۰۹، سازمان بینالمللی شنا (FINA) تصمیم گرفت تعادل را برقرار کند و تمام لباسهای شنای تمام بدن و هرگونه لباس شنای ساخته شده از پارچههای نبافته را ممنوع کند. این امر مانع از رقابت برای بهبود لباسها نشده است، اگرچه تعداد سطوح بدن که میتوانند بپوشانند اکنون محدود شده است. برای المپیک توکیو، اسپیدو لباس نوآورانه دیگری را که از سه لایه پارچههای مختلف ساخته شده است، عرضه کرد که هویت آن اطلاعات اختصاصی است.
اسپندکس فقط به لباس شنا محدود نمیشود. اسکیبازان، مانند دوچرخهسواران، برای کاهش مقاومت هوا، لباس اسپندکس نرمی را به تن میکنند. لباس زیر زنانه هنوز بخش بزرگی از این صنعت را تشکیل میدهد و اسپندکس حتی در شلوارهای استرچ و شلوار جین نیز استفاده میشود و بدن را در موقعیت مناسب فشرده میکند تا برآمدگیهای ناخواسته را پنهان کند. در مورد نوآوری شنا، شاید شرکتکنندگان فقط بدن برهنه خود را با یک پلیمر خاص اسپری کنند تا هرگونه مقاومت لباس شنا را از بین ببرند! به هر حال، اولین شرکتکنندگان المپیک برهنه رقابت کردند.
جو شوارتز مدیر دفتر علم و جامعه دانشگاه مکگیل (mcgill.ca/oss) است. او هر یکشنبه از ساعت ۳ تا ۴ بعد از ظهر، برنامه دکتر جو را در رادیو CJAD، ساعت ۸۰۰ صبح، اجرا میکند.
برای دریافت تیترهای روزانه از مونترال گزت، زیرمجموعهای از پستمدیا نتورک، ثبتنام کنید.
پستمدیا متعهد به حفظ یک انجمن گفتگوی فعال اما خصوصی است و همه خوانندگان را تشویق میکند تا نظرات خود را در مورد مقالات ما به اشتراک بگذارند. ممکن است تا یک ساعت طول بکشد تا نظرات در وبسایت ظاهر شوند. از شما میخواهیم نظرات خود را مرتبط و محترمانه نگه دارید. ما اعلانهای ایمیل را فعال کردهایم - اگر پاسخی به نظر، بهروزرسانی در رشته نظری که دنبال میکنید یا نظر کاربری که دنبال میکنید دریافت کنید، اکنون یک ایمیل دریافت خواهید کرد. لطفاً برای اطلاعات بیشتر و جزئیات مربوط به نحوه تنظیم تنظیمات ایمیل، به دستورالعملهای انجمن ما مراجعه کنید.
© ۲۰۲۱ مونترال گزت، بخشی از شبکه پستمدیا. تمامی حقوق محفوظ است. توزیع، پخش یا چاپ مجدد بدون مجوز اکیداً ممنوع است.
این وبسایت از کوکیها برای شخصیسازی محتوای شما (از جمله تبلیغات) استفاده میکند و به ما امکان میدهد ترافیک خود را تجزیه و تحلیل کنیم. درباره کوکیها اینجا بیشتر بخوانید. با ادامه استفاده از وبسایت ما، شما با شرایط خدمات و سیاست حفظ حریم خصوصی ما موافقت میکنید.
زمان ارسال: ۲۲ اکتبر ۲۰۲۱