Todo o proceso, dende o fío ata o tecido e o tinguido!

Chamuscar: Queimar a pelusa da superficie do tecido para deixala limpa e bonita e evitar defectos de tinguidura ou impresión desiguais debido á presenza de pelusa durante o tinguidura ou a impresión.

Desencolado: eliminar o encolado do pano gris e engadir lubricantes, suavizantes, espesantes, conservantes, etc., o que é beneficioso para o posterior proceso de ebulición e branqueo.

Fundición: eliminar as impurezas naturais dos tecidos grises, como substancias cerosas, substancias pectínicas, substancias nitroxenadas e algúns aceites, etc., para que o tecido teña un certo grao de absorción de auga, o que é conveniente para a adsorción e difusión de colorantes durante o proceso de impresión e tinguidura.

Branqueo: elimina os pigmentos naturais das fibras e as impurezas naturais como as cascas das sementes de algodón, dálle ao tecido a brancura necesaria e mellora o brillo e o efecto de tinguidura.

Mercerización: Mediante o tratamento con sosa cáustica concentrada, obtéñense un tamaño estable, un brillo duradeiro e unha mellor capacidade de adsorción de colorantes, así como propiedades físicas e mecánicas como a resistencia, o alongamento e a elasticidade.

2. Tipos de colorantes de uso común

Tintura directa: A tintura directa refírese a unha tintura que se pode quentar e ferver nun medio neutro ou feblemente alcalino para tinguir directamente as fibras de algodón. Ten unha alta direccionalidade coas fibras de celulosa e non é necesario usar tinturas relacionadas con métodos químicos para colorear fibras e outros materiais.

Colorante reactivo: é un colorante soluble en auga con grupos activos na molécula, que pode unirse covalentemente cos grupos hidroxilo das moléculas de celulosa en condicións feblemente alcalinas. A solidez diúrna dos colorantes reactivos é xeralmente mellor. Despois de lavar e flotar completamente, a solidez ao xabón e a solidez ao fricción son altas.

Colorantes ácidos: Trátase dun tipo de colorantes solubles en auga con grupos ácidos na estrutura, que se tinguen en medio ácido. A maioría dos colorantes ácidos conteñen sulfonato de sodio, soluble en auga, de cor brillante e espectro de cores completo. Úsanse principalmente para tinguir la, seda e nailon, etc. Non teñen poder colorante para as fibras de celulosa.

Colorantes de cuba: Os colorantes de cuba son insolubles en auga. Ao tinguirse, deben reducirse e disolverse nunha solución redutora alcalina forte para formar sales de sodio leucocromáticas para tinguir as fibras. Despois da oxidación, volverán a lacas de colorante insolubles e fixaranse nas fibras. Xeralmente lavables, a súa solidez á luz é maior.

Colorantes dispersos: os colorantes dispersos teñen moléculas pequenas e non teñen grupos solubles en auga na estrutura. Dispérvense uniformemente na solución de tinguidura coa axuda de dispersantes para a tinguidura. O algodón de poliéster tinguido con colorantes dispersos pódese tinguir de fibra de poliéster, fibra de acetato e fibra de poliéster amina, e convértese nun colorante especial para poliéster.